ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΟΥΨΥΧΗ

Ανοικτή επιστολή

Αγαπητή μου ψυχή

Δέ­ξου την πρό­σκλη­σή μου κι έ­λα βια­στι­κά, νο­ε­ρά, χω­ρίς να έ­χεις τί­πο­τε μα­ζί σου σ' αυ­τόν ε­δώ τον ε­ρη­μι­κό τό­πο, για να δεις την ψυ­χή σου. Ό­λα ε­δώ εί­ναι γα­λή­νια, τα­πει­νά, σιω­πη­λά.

Δέ­ξου την συμ­βου­λή α­πό μια ψυ­χή που γνω­ρί­ζει τι εί­ναι α­μαρ­τί­α γνω­ρί­ζει πό­σο κο­στί­ζει στη ψυ­χή και ποιος εί­ναι ο διά­βο­λος, ο ερ­γά­της κάθε α­μαρ­τί­ας.

Ά­κου­σε την φω­νή της συ­νει­δή­σε­ώς σου, ό­ταν σε ε­λέγ­χει, ό­ταν σε συμβου­λεύ­ει ό­ταν σε ο­δη­γεί στο α­γα­θό. Εί­ναι η φω­νή του Θε­ού μέ­σα σου. Εί­ναι η φω­νή του φύ­λα­κος αγ­γέ­λου σου που σε προ­τρέ­πει και σε βο­η­θά να ερ­γά­ζε­σαι το ά­γα­θο και να μην α­μαρ­τά­νεις.

Γνώ­ρι­ζε κα­λά και μην αμ­φι­βάλ­λεις, ό­τι η αιώ­νιος ζω­ή εί­ναι πραγ­μα­τι­κή και βε­βαί­α πρέ­πει να έ­χεις γι' αυ­τήν την ελ­πί­δα.

Γνώ­ρι­ζε ό­τι κό­λα­σις εί­ναι, ό­ταν θα α­νοί­ξουν τα μά­τια της ψυ­χής σου και θα α­ντι­κρύ­σεις ε­κεί­νον τον αιώ­νιο κό­σμο και θα ι­δείς το κάλ­λος και την με­γα­λο­πρέ­πεια του Α­γί­ου Θε­ού και θα πεις με φο­βε­ρή με­τα­μέ­λεια. «Ποίον Ά­γιον Θε­όν Πα­τέ­ρα ε­λύ­πη­σα;» Ό­ταν θα ι­δείς τον Αγ­γε­λι­κόν κό­σμον και ό­λους τους Α­γί­ους, θα α­να­στε­νά­ξεις βα­θύ­τα­τα και θα πεις: «Α­πό ποιόν Ά­γιον χορόν ε­χω­ρί­σθην και σε ποιό φο­βε­ρό σκό­τος κα­τε­βαί­νω; Η σκο­τει­νή μου ψυ­χή χωρί­ζε­ται μό­νη της α­πό το χώ­ρο του φω­τός, της Α­γιό­τη­τος και της αιω­νί­ου χαράς». Αυ­τή η συ­ναί­σθη­σις εί­ναι η αιώ­νιος κό­λα­σις της ψυ­χής.

Μη σχί­ζεις λοι­πόν την στο­λήν της ψυ­χής και μη την μο­λύ­νεις. Η στο­λή της ψυ­χής σχί­ζε­ται α­πό τον θυ­μό, την ορ­γή, το μί­σος, την μνη­σι­κα­κί­α, την χαι­ρε­κα­κί­α, την κα­τά­κρι­ση.

Προ­σπά­θη­σε να νη­στεύ­εις, διό­τι η νη­στεί­α δια­τη­ρεί την σω­φρο­σύνην και την κα­θα­ρό­τη­τα. Καλ­λιέρ­γη­σε τα τά­λα­ντα που σου έ­δω­σε ο Θε­ός και να γνω­ρί­ζεις, ό­τι θα δώ­σεις λό­γο για ό­λα τα έρ­γα σου.

Αν έ­χεις τώ­ρα πί­στη, έ­λα να προ­σευ­χη­θού­με μα­ζί. Αν έ­χεις δά­κρυα γο­νά­τι­σε να κλά­ψου­με μα­ζί. Αν έ­χεις α­γά­πη, προ­σευ­χή­σου για ό­λο τον κό­σμο. Όλοι α­να­ζη­τούν πα­ρη­γο­ριά.

Α­να­ση­κώ­σου τώ­ρα· πά­με μέ­σα στo ε­ξωκ­κλή­σι. Βά­λε με­τά­νοια στην Πα­να­γί­α, πά­ρε την ευ­χή της και πή­γαι­νε στο κα­λό.