Πόσο μεγάλη ἀξία ἔχει νά μετανοοῦμε κάθε λεπτό τῆς ὥρας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, λέγοντας τήν εὐχή τοῦ ᾿Ιησοῦ μέσα μας• «Κύριε, ᾿Ιησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Τονίζει ὁ ἅγιος ᾿Ισάακ ὁ Σῦρος• “Ἡ ζωή αὐτή σοῦ δόθηκε γιά νά μετανοήσεις. Μήν τή σπαταλᾶς σέ ἄλλα πράγματα”. Ἐνῶ ὁ ἀββᾶς Σισώης ζοῦσε τίς τελευταῖες στιγμές τῆς ἐπίγειας ζωῆς του, τοῦ λέγουν οἱ μαθητές του• “«Μέ ποιόν ὁμιλεῖς, πάτερ;». Καί ἀπαντᾶ• «ἄγγελοι ἦλθαν νά μέ παραλάβουν καί τούς παρακαλῶ νά μέ ἀφήσουν λίγο χρόνο, γιά νά μετανοήσω». Τοῦ λέγουν οἱ μαθητές του• «Δέν ἔχεις ἀνάγκη νά μετανοήσεις, πάτερ». Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀββᾶς• «Δέν ἔχω βάλει ἀκόμη ἀρχή στόν ἑαυτό μου γιά νά μετανοήσω»”. Ὁ ἀββᾶς ᾿Ησαΐας λέγει• “Ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός μᾶς παρήγγειλε νά συνεχίσουμε νά μετανοοοῦμε μέχρι τήν τελευταία μας ἀναπνοή. Γιατί ἄν δέν ὑπῆρχε μετάνοια, κανείς δέν θά σωζόταν”. Καί ὁ ἅγιος ᾿Ισαάκ ὁ Σῦρος διδάσκει• “Κάθε στιγμή τοῦ εἰκοσιτετραώρου χρειαζόμαστε τή μετάνοια”.
Η μετάνοια εἶναι ἡ ζωή τῆς πνευματικῆς ζωῆς μας πού μᾶς δυναμώνει ψυχικά και πνευματικά.Ἡ ζωντανή μετάνοια τῆς ψυχῆς μας μᾶς ταπεινώνει και μᾶς ¨οδηγεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, στό Φῶς τοῦ Θεοῦ, στήν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Πόσο ἡ ψυχή μας κατανύσσεται ὅταν μετανοοῦμε μέ ὅλη την καρδιά μας καί ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό τήν συγχώρηση τῶν ἁμαρτημάτων μας. Ω! πόσο μεγάλο εἶναι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ στήν ταπείνωση τοῦ μετανοουμένου ἀνθρώπου.Ω! πόσο θεία χάρη εἰσέρχεται στήν ψυχή μας πού ἐκφράζεται ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σέ μᾶς τούς ἁμαρτωλούς. Ἡ μετάνοια καταλήγει στήν εἰλικρινή ἐξομολόγηση στό πετραχήλι τοῦ ἱερέα, διότι ἡ θεία χάρη δι’ αὐτοῦ δίνει ἄφεση ἁμαρτιῶν. Ἡ μετάνοια ἐξιλεώνει καί ἠρεμεῖ τόν ψυχικό κόσμο τοῦ πιστοῦ, τόν ἀπαλλάσσει ἀπό τά ἁμαρτήματα καί τόν μεταμορφώνει σέ ἄνθρωπο τῆς ἀγάπης καί τῆς συγχωρήσεως. Ὅποιος ζεῖ εἰλικρινά τή μετάνοια, ζεῖ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τόν πόθο γιά τή σωτηρία. Μόνο ἡ ἐξομολόγηση μέ εἰλικρινή μετάνοια ὁδηγεῖ στήν καταξιωμένη θεία Κοινωνία καί ἀπό ἐκεῖ στή σωτηρία τῆς ψυχῆς, στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.Γι'αὐτό νά ἔχουμε μεγάλη μετάνοια για να λάβουμε το ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί τό σπουδαιότερο τη σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ για να εἰσέλθουμε μέσα στόν παράδεισο με το φῶς τοῦ Θεοῦ.
Μέ τή μετάνοιά μας προσπαθοῦμε νά ἐξαγνίσουμε τήν ψυχή μας ἀπό κάθε μολυσμό καί νά πλημμυρίσουμε ἀπό τό Φῶς τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά γίνουμε καθαροί μέσα ἀπό τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως. Μέ τή μετάνοιά μας ἐπιστρέφουμε στό σπίτι τοῦ Θεοῦ, στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἄσωτος υἱός στό σπίτι τοῦ πατέρα του. Ὁ ἀμετανόητος εἶναι ἐξορισμένος ἀπό τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί σ’ αὐτή στή ζωή καί στήν ἄλλη, διότι ἐπιθυμεῖ νά ζεῖ μόνος του μέσα στό σκοτάδι τοῦ ἐγώ του, τοῦ ἑαυτοῦ του, χωρίς νά θέλει τό Θεό κοντά του. Η μετάνοια ταπεινώνει την ψυχή μας και ο νούς μας έχει ταπεινούς λογισμούς.Οταν λέμε: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με" μέσα μας ομολογούμε τις αμαρτίες μας και ζητούμε το έλεος του Θεού. Οταν το νοιώθουμε αυτό προσχωρούμε στο δεύτερο βήμα στην εξομολόγηση μας για να λάβουμε άφεση των αμαρτιών μας. Οσο περισσότερο κοιτούμε τον εαυτό μας τόσο εντονότερα ζούμε την μετάνοια μας και αδιαφορούμε για τα πάθη των άλλων και βελτιώνουμε τον χαρακτήρα μας να είναι απο αρετές.Εκείνος που νιώθει την αμαρτωλότητά του είναι πιό αισθητά πιό κοντά στον Θεό, διότι βλέπει ο Θεός την ταπείνωσή του και του προσφέρει περισσότερη θεία χάρη. Η αίσθηση της μετανοίας μας είναι φανερή με την κατάνυξη της ψυχής μας που ποθούμε την ένωση με το Θεό με κάθε τρόπο δια της προσευχής.Χωρίς προσευχή δεν έρχεται η παρουσία του Θεού καί ούτε η μετάνοια μας είναι αληθινή. Ο προσευχόμενος είναι ο μετανοών καρδιακά που δινεται σε μια συνεχή κοινωνία με τον Θεό για να λάβει πνεύμα. Αλλά η καρδιακή μετάνοια δεν είναι απλώς ο λόγος που θα εκφράσουμε πρέπει να " δώσουμε αίμα για να λάβουμε πνεύμα", όπως λέγουν οι άγιοι πατέρες. Η μετάνοια συμπορεύεται με την στέρηση, με την εγκράτεια, με το πόνο του σώματος και της ψυχής για να δεχθεί ο θεός την ειλικρινή εξομολόγηση μας.ΔΩΣΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΛΑΒΕ ΠΝΕΥΜΑ.Αγάπησε την μετάνοια και θα αγαπήσεις περισσότερο τον Θεό με την ταπείνωση του εαυτού σου στους άλλους και στον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου